Czepki, kopki, klapice w zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie

Czepki, kopki, klapice w zbiorach Muzeum Okręgowego w Lesznie

Tę książkę aż chce się wziąć do ręki. Od pierwszej chwili przyciąga nowoczesnym, starannym i nietypowym dla tematu projektem okładki. Z głowy prababci – czepki, kopki, klapice… Katalog wystawy to prezentacja 120 z liczącej około 300 muzealiów kolekcji ludowych nakryć głowy Muzeum Okręgowego w Lesznie. Wydana przez leszczyńskie muzeum w 2020 roku pozycja towarzyszyła wystawie pod tym samym tytułem, czynnej od 14 lipca do 31 grudnia tegoż roku w dawnej synagodze w Lesznie.

Istne cuda, istne czary. Tradycje zabawkarskie na polsko-słowackim pograniczu

Istne cuda, istne czary. Tradycje zabawkarskie na polsko-słowackim pograniczu

Pod koniec października 2021 roku ukazała się drukiem publikacja poświęcona twórcom zabawek z pogranicza Polski i Słowacji pt. „Istne cuda, istne czary. Tradycje zabawkarskie na polsko-słowackim pograniczu / Skutočné zázraky, pravdivé kúzla. Hračkárske tradície na poľsko-slovenskom pohraničí”.

Biskupizna

Biskupizna

Pod koniec 2020 roku Fundacja Muzyka Zakorzeniona wydała płytę z muzyka ludową Biskupizny. Na płycie zagrali i zaśpiewali członkowie Biskupiańskiego Zespołu Folklorystycznego z Domachowa i okolic.

Muzea na wolnym powietrzu. Antycypacje

Muzea na wolnym powietrzu. Antycypacje

W ostatnich dniach 2020 r. Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej wraz z Towarzystwem Wydawniczym „Historia Iagellonica” wydało książkę pt. „Muzea

Diabeł w Przeworsku nie taki straszny – przeworskie demony z szuflady Katarzyny Ignas

Diabeł w Przeworsku nie taki straszny – przeworskie demony z szuflady Katarzyny Ignas

Materiał do tematu leżał przez dłuższy czas w szufladzie z powodu jego niszowości – przyznaje Katarzyna Ignas – autorka publikacji Topiec, błąd, lizibożek i dzidko. Relikty ludowych wierzeń demonologicznych z okolic Przeworska. We wstępie do książki, będącej jednocześnie komentarzem do wystawy pod tymże tytułem, autorka podkreśla, że podejmując się opracowania kierowała nią przede wszystkim chęć zwrócenia się ku lokalnej kulturze duchowej i wiedzy ludowej, zachowanych w przekazach ustnych.

EtnoCuda. Elementarz folkloru polsko-słowackiego pogranicza

EtnoCuda. Elementarz folkloru polsko-słowackiego pogranicza

W drugiej połowie maja 2020 roku ukazała się drukiem – adresowana przede wszystkim do dzieci – książka pt. „EtnoCuda. Elementarz folkloru polsko-słowackiego pogranicza / EtnoDivy. Šlabikár folklóru poľsko-slovenského pohraničia”.

Chrystus w drodze. Wizerunki postaci Jezusa Chrystusa w tradycji ludowej

Chrystus w drodze. Wizerunki postaci Jezusa Chrystusa w tradycji ludowej

Jak zauważa sam autor Jarosław Eichstaedt w publikacji Ludowy wizerunek Jezusa Chrystusa, postać Chrystusa nie była do tej pory w centrum zainteresowania badaczy kultury tradycyjnej. Z całą pewnością częściej opisywaną, bo też częściej gloryfikowaną w tradycyjnej polskiej religijności, była i jest postać Matki Boskiej. To „kult maryjny był począwszy od późnego średniowiecza, wyjątkowo mocno w Polsce rozwinięty i silniejszy niż w innych krajach europejskich”. Wspomniane wydawnictwo stara się zmniejszyć zaistniałą dysproporcję.

Śpiewanie i granie Orawian sprzed blisko siedemdziesięciu lat

Śpiewanie i granie Orawian sprzed blisko siedemdziesięciu lat

Na płycie znalazły się najstarsze nagrania z Orawy, dokonane podczas ogólnopolskiej Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego w 1952 roku w Piekielniku i w 1953 roku w Lipnicy Wielkiej (ale też z Lipnicy Małej, Zubrzycy Górnej i Dolnej). Nagrania te obejmują najstarsze pokolenie depozytariuszy ludowych tradycji, pamiętających, a nierzadko też śpiewających, grających w niegdysiejszym stylu.

Rozkopaczewskie pieśni opracowane przez Mariana Chyżyńskiego

Rozkopaczewskie pieśni opracowane przez Mariana Chyżyńskiego

Nakładem lubelskiego Wydawnictwa Muzycznego POLIHYMNIA ukazało się opracowanie Mariana Chyżyńskiego zatytułowane Przekazane dziedzictwo. Unikatowe pieśni z Rozkopaczewa. Otwiera je krótki szkic Ocalanie dziedzictwa, przedstawiający trudną sytuację muzyki ludowej po zmianach społeczno-politycznych, które nastąpiły w Polsce po II wojnie światowej. Autor tegoż wstępu (niestety wydawca nie poinformował, kto nim jest) krytycznie odniósł się do, jak to nazwał, „tzw. ludowych zespołów pieśni i tańca” i podkreślił, że ich „repertuar nie miał żadnego związku z tradycyjną polską kulturą ludową”.