Diabelski instrument, pasja, miłość, muzyka, folklor, tradycja, poczucie dumy z lokalnego dziedzictwa kulturowego i nie tylko.. Film jest opowieścią o żywej tradycji kultywowanej i przekazywanej kolejnym pokoleniom przez dudziarzy z Bukówca Górnego.
Tradycje dudziarskie wpisują się w wielowiekowa historię Bukówca Górnego. Dudziarze i skrzypkowie z minionego stulecia znani są z nazwisk, a także starych, weselnych fotografii, gdzie zajmują zawsze honorowe miejsce. Ostatnią kapelę bukówieckich dudziarzy, „co to jeszcze po weselach i gościńcach grywała”, tworzyli bracia Florian i Piotr Ratajczakowie. W 1977 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią dudziarza Floriana, bukówczanka Anna Markiewicz założyła młodą kapelę. Nauczycielem jej został Edward Ignyś.
Kilkanaście lat później, jeden z jego pierwszych uczniów, Tomasz Kiciński, zaczął uczyć kolejnych dudziarzy i skrzypków. Przez niemal 40 lat sztukę gry na dudach wielkopolskich i skrzypcach podwiązanych opanowało ponad 30 młodych bukówczan. Wciąż dochodzą nowi.
reżyseria, zdjęcia, montaż: Przemysław Wawrzyniak
współpraca reżyserska; Dominik May
scenariusz: Dominik May, Przemysław Wawrzyniak
produkcja: Dominik May
rok produkcji: 2016