Muzeum Wsi Lubelskiej istnieje od 1970 roku i ciągle jest w fazie budowy. Zajmuje teren o powierzchni ponad 25 ha i jest jednym z największych skansenów w Polsce. Swoim zasięgiem obejmuje regiony etnograficzne Podlasia, Polesia Lubelskiego, Powiśla, Roztocza oraz Wyżyny Lubelskiej.
W przyszłości w muzeum będzie można obejrzeć sto osiemdziesiąt obiektów dużej architektury. Cała ekspozycja skansenowska została podzielona na 7 sektorów: Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Powiśla, Podlasia, Nadbuża oraz sektor dworski i miasteczkowy.
W drewnianej zabudowie przeważa konstrukcja zrębowa ścian, a budynki posiadają charakterystyczne czterospadowe dachy pokryte słomą. Na uwagę zasługują zagrody okólnikowe, chata z Tarnogóry wybudowana w 1773 r., drewniany wiatrak oraz XVIII-wieczny dworek. Ponadto na terenie skansenu znajduje się kościół z Matczyna (XVII) oraz grecko-katolicka cerkiew z Tarnoszyna (XVIII w.). Obydwu obiektom przywrócono funkcje kultowe.
W lubelskim skansenie obok ekspozycji stałych organizowane są wystawy czasowe, imprezy nawiązujące do roku gospodarsko-obrzędowego na wsi, a także imprezy patriotyczne, pokazy zanikających rzemiosł, zajęcia edukacyjne i inne imprezy kulturalne.
Zwiedzanie: IV i X pon.-ndz. 9-17; V-IX pon.-ndz. 9-18; XI-XII pt.-ndz. 9-15; I-III – ekspozycja jest udostępniana po uprzednim zgłoszeniu telefoniczny.