Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli jako jedyna instytucja muzealna typu skansenowskiego w środkowej części polsko – niemieckiego pogranicza prezentuje kulturę regionalną podkreślając specyfikę tego terenu.
Na obszarze 13 ha zgromadzono 35 zabytkowych obiektów budownictwa wiejskiego z 17 miejscowości regionu (wśród nich unikatowe: wieża winiarska z XVIII w. z Budachowa i najstarszy datowany -1675 r. obiekt mieszkalny z Potrzebowa). Prezentowane tu są różne typy architektury ludowej czterech sąsiadujących ze sobą regionów etnograficznych: Zachodniej Wielkopolski, Dolnego Śląska, Wschodnich Łużyc oraz obszaru środkowo – lubuskiego.
W zabudowie “skansenowskiej wsi” wykorzystano zastany układ dróg, pól, łąk, lasów i wód. W przestrzeni tej prowadzone są tradycyjne uprawy polowe zgodne z płodozmianem (żyto, owies, ziemniaki, chmiel, kukurydza, wiklina i winorośl).
Wnętrza zabytkowych obiektów mieszkalnych i gospodarczych prezentują tradycyjną kulturę materialną, społeczną i duchową mieszkającej tu ludności autochtonicznej, jak i powojennych osadników z uwzględnieniem ich regionalnego zróżnicowania i przerwanej ciągłości kulturowej.
Znaczną część zbiorów prezentowanych na ekspozycjach stanowią dawne, tradycyjne tkaniny i ubiory ludowe (dąbrowieckie, zbąszyńskie, łowickie,opoczyńskie, bukowińskie, lwowskie, łemkowskie, stanisławowskie).Są to głównie wyroby rękodzielnicze. Świadczą one o kunszcie, umiejętnościach, poczuciu piękna i wykorzystaniu środowiska naturalnego dla zaspokojenia potrzeb bytowych i estetycznych mieszkańców wsi.
Muzeum posiada w zbiorach bogatą kolekcję współczesnej sztuki ludowej i nieprofesjonalnej.
Zwiedzanie: od wt. do ndz. w sezonie jesienno-zimowym 10-15, w sezonie wiosenno-letnim 10-17.