„Spotkania na Polesiu..” – prezentacja filmu w białostockim ratuszu

Muzeum Podlaskie w Białymstoku i Stowarzyszenie „Panorama Kultur” zapraszają do białostockiego Ratusza dnia 28 kwietnia 2010 r. na spotkanie podsumowujące projekt „Spotkania na Polesiu – archaiczne pieśni we współczesnym świecie. Aktywizacja środowisk lokalnych”.

Spotkanie odbędzię się w Ratuszu, ul. Kościuszki 10 o godz. 18.00

W programie:

1. Pokaz filmu „Wieś Swarycewycze”

2. Spotkanie z reżyserem, Jagną Knittel oraz z uczestnikami projektu : „Spotkania na Polesiu…”,
który jest kontynuacją zeszłorocznego projektu: „Ukraina archaiczna. Pieśni i Ludzie” i rozmowa o filmie i
o projekcie.

3. Krótki koncert pieśni z Polesia w wykonaniu uczestników projektu

Spotkaniu towarzyszyć będzie również wystawa fotografii z ukraińskiego Polesia.

„Wieś Swarycewycze”

Tytułowa wieś, położona na ukraińskim Polesiu niedaleko granicy z
Białorusią jest przykładem świata, w którym współczesność
współgra z archaicznością. Kwitnie w niej życie – rodzą się
dzieci, młodzież funkcjonuje w realiach dzisiejszej rzeczywistości, a
jednocześnie w tej samej rzeczywistości jest miejsce dla Przodków, dla
dusz zmarłych, dla obrzędów i sacrum.

Film pt. „Wieś Swarycewycze” jest drugim filmem, jaki powstał w
ramach projektu „Ukraina archaiczna. Pieśni i Ludzie”. Pierwszy nosił
tytuł „Takich pieśni sobie szukam”. Reżyseria Jagna Knittel. Rok produkcji – 2010.

O projekcie:

Od lipca 2009 Stowarzyszenie Panorama Kultur realizuje projekt pt:
„Spotkania na Polesiu – archaiczne pieśni we współczesnym świecie.
Aktywizacja środowisk lokalnych”, który jest kontynuacją
zeszłorocznego projektu: „Ukraina archaiczna. Pieśni i Ludzie”.
Projekt realizowany jest w ramach programu "RITA – Przemiany w regionie".

W sierpniu 2009 uczestnicy projektu z Polski i z Ukrainy przebywali na
ukraińskim Polesiu Zachodnim, we wsi Swarycewycze. Przez tydzień
przygotowywaliśmy dwa koncerty – w Swarycewyczach i we wsi Zeleń.

W Swarycewyczach, inaczej niż w wielu poleskich wsiach, gdzie muzyka
tradycyjna odeszła w niepamięć, jest jeszcze dużo starszych osób,
głównie kobiet, które pamiętają dawne, miejscowe pieśni i śpiewają
je na co dzień, przy różnych, bardziej lub mniej świątecznych
okazjach. Mimo to młodzież tych pieśni nie śpiewa – naturalny przekaz
międzypokoleniowy nie funkcjonuje. Nasze występy razem ze śpiewaczkami
ze Swarycewycz miały na celu przypomnienie mieszkańcom wsi o ich własnym
bogactwie kulturowym, które my, osoby „z zewnątrz” darzymy dużym
szacunkiem oraz ożywienie zainteresowania młodszych pokoleń własną
tradycją.

W ramach projektu przez tydzień nagrywaliśmy śpiewaczki, uczyliśmy
się śpiewać ich pieśni, kręciliśmy film. Sporo czasu spędziliśmy na
rozmowach z mieszkańcami wsi, na zbieraniu historii związanych życiem
wsi i jej przeszłością – tą wojenną i wcześniejszą, kiedy na tym
terenie była Polska.

Oba koncerty, i w Swarycewyczach, i w Zeleni wykonaliśmy wspólnie z
paniami ze Swarycewycz. Oba przyciągnęły liczną publiczność i
stanowiły znaczące wydarzenie w życiu wsi. Otrzymaliśmy duże wsparcie
ze strony „holovy sela”, czyli pana sołtysa, który był bardzo
zbudowany naszymi działaniami. A najprzyjemniejsze dla nas było to, że
po występie, z publiczności wyłoniły się grupki starszych osób,
które długo jeszcze kontynuowały śpiewanie.

Galeria zdjęć z Polesia na stronie: www.ukrainaarchaiczna.pk.org.pl