Nie żyje Anna Słabczyńska (1959-2022), poetka i wycinankarka ludowa

Anna Słabczyńska twórczością ludową zajmowała się od dzieciństwa, jej pasją były wycinanki, a wzory do nich czerpała z otaczającego ją świata (z przyrody), korzystała też z zachowanych rodzinnych wzorów. Wycinała je zwykłymi nożycami krawieckimi, bez szkiców i szablonów – taką formą wycinania „zaszczepiła” w niej jej babcia.

Anna Słabczyńska należała do Stowarzyszenia Twórców Ludowych od 2012 r., od 2014 r. pełniła też funkcję przewodniczącej Sądu Koleżeńskiego przy Zarządzie Głównym STL. Zmarła po ciężkiej chorobie 15 grudnia 2022 r., przeżywszy 63 lata.

W jej twórczości pojawiają się wycinanki w kształcie koła, gwiazdy czy kwadratu, przechodzącego czasem w formę krzyżową, dekorowane charakterystycznymi ornamentami geometrycznymi: strzałkami, rombami, owalami. Obok ornamentów chętnie wprowadzała motywy roślinne a także zoomorficzne i antropomorficzne. W niektórych pracach stosowała bogate ażurowanie, w innych zaś skromne. Chętnie prowadziła warsztaty, pokazując technikę wycinankarstwa. Jej prace wycinankarskie zyskały pozytywną opinię etnografów za zgodność z tradycyjną wycinanką lubelską oraz tradycją regionalną (Muzeum Lubelskie w Lublinie, Muzeum Etnograficzne w Krakowie, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej, Muzeum Regionalne w Janowie Lubelskim). Za kultywowanie polskich i regionalnych tradycji ludowych otrzymała wiele nagród, podziękowań zarówno w kraju, jak i za granicą

Oprócz wycinankarstwa Anna Słabczyńska pasjonowała się poezją ludową i na tym polu również odnosiła sukcesy, w 2011 r. w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka w 2011 r. uzyskała wyróżnienie. Utwory Pani Anny drukowane były na łamach ”Gazety Chłopskiej”, były także wydane w tomiku poetyckim „Wycinanki z papieru. Poezja ludowa”.

Prace jej znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Lubelskim w Lublinie, Muzeum Etnograficznym w Krakowie, Muzeum Regionalnym w Janowie Lubelskim, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej. Niestrudzenie przez wiele lat prowadziła w szkołach i instytucjach kultury warsztaty i pokazy rękodzielnicze, popularyzując wycinankarstwo wśród dzieci i młodzieży, prowadziła także warsztaty w ramach Akademii Sztuki Ludowej organizowane przez STL w Lublinie oraz warsztaty w Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Współpracowała z Katedrą Turystyki Uniwersytetu przyrodniczego w Lublinie, przygotowując na konferencje i seminaria wystawy swoich prac, promując tym samym tradycyjną twórczość ludową Lubelszczyzny.

Źródło: www.zgstl.pl