Od 28 kwietnia do 31 sierpnia w Muzeum Etnograficzny w Toruniu można oglądać wystawę zatytułowaną Andrzej Wajda. Etnograficzny remanent. Wystawa pochodzi z Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie a scenariusz opracowali: Bogdana Pilichowska i Andrzej Wajda. Prezentowane eksponaty pochodzą ze zbiorów Archiwum Andrzeja Wajdy i Muzeum Etnograficznego w Krakowie a także z kolekcji prywatnych: Zofii Gołubiew, prof. Leszka Wajdy, Krystyny Reinfuss-Janusz.
Wystawę sprowadzono w ramach obchodów Roku 50-lecia Muzeum Etnograficznego w Toruniu, z inicjatywy dyrektora Huberta Czachowskiego.
Jak pisze sam Andrzej Wajda, chętnie podjął się on remanentu etnograficznego w swoim Archiwum w poczuciu wdzięczności dla profesora Romana Reinfussa i Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Stąd wzięła się wystawa, która uzupełnia znany wizerunek wybitnego reżysera o mniej znane wątki z jego życiorysu związane z etnografią.
Andrzej Wajda w czasie okupacji pracował jako pomocnik kowalski u swego stryja Wojciecha Wajdy w warsztacie ślusarskim na Salwatorze. Później, podczas studiów w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie wykonywał dla prof. Romana Reinfussa dokumentację rysunkową okuć kowalskich – żelaznych detali wozów używanych w podkrakowskich wsiach.
Wnikliwie przyglądał się także rzemiosłu garncarskiemu w Iłży, interesowała go sztuka ludowa – stał się przecież autorem cenionego opracowania tematu ekranów odpustowych i fotograficznych, którego rękopis także znajduje się na wystawie.
Ekspozycja pokazuje też pewne wątki dotyczące rodziny Andrzeja Wajdy, np. portret dziadka Kazimierza Wajdy czy dokument dotyczący spraw matki. Licznie prezentowane są odręczne zapiski reżysera dokumentujące pracę filmową, , stroje z filmu Wesele, rekwizyty filmowe, fotosy, albumy i rysunki Krystyny Zachwatowicz.
Jest też replika ekranu fotograficznego z filmu "Pokolenie", gdzie każdy może zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Można także obejrzeć dwa filmy dokumentalne w reż. Andrzeja Wajdy: "Ceramika iłżecka" (1951) o ginącym świecie ludowych garncarzy i "Zaproszenie do wnętrza" (1978) o Ludwigu Zimmererze – znanym kolekcjonerze polskiej sztuki ludowej. Niezwykle ciekawe są notatki rysunkowe ze zwiedzanych w ciągu wielu lat przez reżysera muzeów na świecie.
Głównemu wątkowi wystawy czyli etnografii w życiu Wajdy, wyrazistości dodają oryginalne wytwory rąk znanych iłżeckich garncarzy, rzeźby ludowych twórców, zabytkowe stroje ludowe spod Krakowa czy rekwizyty ze znanych filmów: "Pokolenie" i "Wesele".
Można powiedzieć, że wystawa pokazuje początki drogi artystycznej Andrzeja Wajdy poprzez pryzmat jego doświadczeń etnograficznych, fascynacji kulturą ludową i kontaktami z jej autentycznymi przedstawicielami. Na pewno miało to wpływ na ukształtowanie się jego wrażliwości w widzeniu prawdy o człowieku i na jego sztukę obrazowania tej prawdy.
A kilka generacji uczy się tej wrażliwości z jego filmów…
Komisarz wystawy – Maria Pokrzywnicka
Oprawa plastyczna – Małgorzata Wojnowska-Sobecka