W Literackim Zapiecku prezentujemy wiersz Heleny Kołodziej – tegorocznej laureatki Nagrody im. Oskara Kolberga.
Helena Kołodziej pochodzi w Wielkolasu w powiecie lubartowskim. Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w dziedzinie poezji i plastyki obrzędowej i zdobniczej. Należy do grona uznanych twórców – literatów ludowych i plastyków. Pisze głównie utwory liryczne, satyryczne i okolicznościowe, rejestruje dawne ludowe zwyczaje, obyczaje i obrzędy. Tworzy z potrzeby serca, powodowana pragnieniem dzielenia się z najbliższymi swoimi refleksjami. Wielokrotnie uczestniczyła w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im Jana Pocka, otrzymując nagrody i wyróżnienia. Poetka z Wielkolasu posiada w swoim dorobku tomiki indywidualne, a jej utwory były publikowane także w antologiach.
Helena Kołodziej
Skrawek ziemi
Jest skrawek ziemi, taki maleńki,
Nie zawsze na mapie malowany,
A taki drogi, taki maleńki,
Tak bardzo ukochany.
Chociaż nie rodzi srebrem ni złotem,
Ani też żadnych drogich kamieni,
To pachnie chlebem, pracą i potem,
Krew ojców na nim czerwieni.
Szumi piosenką skoczną, ludową,
Co się z chlebem wśród pól zrodziła
I płynie echem do Abramowa,
Gdzie wśród rolników się przytuliła.
Przydrożne światki i krzyżów cienie,
Wprawną ręką twórców rzeźbione,
W cichych kapliczkach znalazły schronienie,
A w sercach ludzkich uwieńczenie.
z tomu: Z pieśnią podniebną, Lublin 2005.