Dywan dwuosnowowy Bernardy Rość na Międzynarodowym Triennale Tkaniny

Praca twórczyni ludowej Bernardy Rość pt. „Powrót do korzeni” została wyłoniona z ponad 1618 zgłoszeń artystów-plastyków profesjonalnych nadesłanych z całego świata na 18. Międzynarodowe Triennale Tkaniny, które odbywa się w Centrum Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Wystawę można oglądać do 12 kwietnia 2026 roku.

Według danych archiwalnych CMWŁ to rekordowa liczba propozycji w historii Triennale. To jest spektakularne osiągnięcie dla samej Artystki Bernardy Rość, ale również dla ludowego tkactwa, bowiem w historii tkaniny dwuosnowowej nie było takiego międzynarodowego wyróżnienia. Należy również wziąć pod uwagę, że Triennale Tkaniny organizowane jest już od pół wieku i na podstawie źródeł historycznych nie odnotowano udziału ludowego artysty (tkaczki) w MTT. Reasumując, Bernarda Rość po raz kolejny udowadnia, że jej dywany dwuosnowowe noszą znamiona głębokiego artyzmu a jej twórczość doceniana jest w Polsce i na świecie. Dzięki swojej wybitnej twórczości, Bernarda Rość nieustannie prezentuje i promuje na arenie międzynarodowej niebywały artystyczny potencjał tkaniny dwuosnowowej.

Jak czytamy na stronie Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi “Międzynarodowe Triennale Tkaniny jest to największe i najstarsze na świecie wydarzenie poświęcone sztuce tkaniny artystycznej. Tegoroczna edycja ma szczególny wymiar – Triennale obchodzi swoje pięćdziesięciolecie i w ciągu pół wieku historii ugruntowało swoją pozycję jako jedno z najważniejszych forów artystycznego dialogu ponad granicami. Hasłem przewodnim 18.Międzynarodowego Triennale Tkaniny jest: Dekonstrukcja/Rekonstrukcja.

„Dekonstrukcja/Rekonstrukcja” odzwierciedla napięcia i przemiany współczesnego świata – zarówno w sferze społecznej, jak i kulturowej. To temat, który nie tylko nawiązuje do aktualnych problemów – redefinicji norm, systemów wartości czy tożsamości – ale też wpisuje się w szerszy dyskurs filozoficzny. Dekonstrukcję przecież rozumiemy jako sposób krytycznego czytania rzeczywistości, który otwiera pole dla nowych narracji (…).”

Syntetyczny opis warstwy znaczeniowej pracy Bernardy Rość „Powrót do korzeni/Back to the roots” 

Tkanina dwuosnowowa „Powrót do korzeni” zatrzymuje się na konkretnych treściach i znaczeniach świata współczesnego i świata dawnego. Tkanina jako medium przemawia do widza nie rezygnując z figuratywności tak charakterystycznej dla podwójnego splotu. Jest manifestacją przywiązania do polskiej tradycji, do polskiej Ojczyzny. Zestawienie kolorystyczne dwóch dominujących barw czerni i naturalnej bieli wełny, pulsują skontrastowanym przebiegiem splotów, ich zderzającymi się kierunkami, analogicznie – jak mnogość kierunków rozwoju społeczeństwa spotyka się z buntem bądź nieświadomą akceptacją ze strony ludzkości.

W dyskursie o kształt nowego świata, tkanina przejawia przychylność dla kultury rodzimej tradycyjnej zrośniętej z naszą przeszłością. Tradycyjność, która wybrzmiewa w pracy Artystki Bernardy Rość poprzez zastosowanie prastarych tradycyjnych wzorów i ornamentów historią sięgające XVIII wieku, poniekąd definiuje Nas, jako  spadkobierców naszych przodków. To obliguje Nas Ludzi do zachowania ciągłości, zapewnienia przetrwania tradycjom.