Na wystawę „Żebë wrócył ten czas…” składa się kilkadziesiąt czarno-białych fotogramów z cyklu „Kaszubskie portrety”, które Felcyn zrobił w latach 1968-1972.
Przedstawiają krajobrazy, architekturę oraz mieszkańców wielu kaszubskich wsi, m.in. Chmielna, Gołubia, Lipusza, Stężycy, Szenajdy. Autor uchwycił na nich mieszkańców wsi przy ich codziennych zajęciach w ogrodzie, dzieci przy zabawie. Wiele zdjęć to klasyczne portrety, które niosą ze sobą czytelną refleksję o przemijaniu.
Erazm Wojciech Felcyn urodził się w Bydgoszczy, ale od młodości związany jest z Gdańskiem – tu studiował, mieszka i pracuje, prowadząc firmę Creon, której jest współwłaścicielem. Jego specjalność to chemia (studia na Politechnice Gdańskiej), a wielka pasja – fotografia.
Od autora
Jestem typowym – urodzonym w Bydgoszczy i mieszkającym w Gdańsku – mieszczuchem, ale mój ojciec – Sylwester Felcyn – pochodził ze wsi. I dzięki temu właśnie znaczną część wakacji w okresie dzieciństwa i w czasach szkolnych spędzałem poza miastem. Poznałem smak pracy w polu i w obejściu. Takie nazwy jak Wrzosy, Wolwark, Gorzyce, Dohanowo (rejon Szubina – Żnina) brzmią dla mnie szczególnie ciepło.
Moje pierwsze „wyprawy” na Kaszuby miały miejsce jeszcze w okresie licealnym. Studia w Gdańsku sprzyjały rozwojowi zainteresowania tym regionem. Początkowa fascynacja walorami turystycznymi Kaszub uległa z czasem pewnej metamorfozie: poznałem tam wielu wspaniałych ludzi. Ich twarze, ręce i sylwetki były bliźniaczo podobne do tych, które zapamiętałem z dzieciństwa. Pracowali oni ciężko, żyli skromnie, ale ambitnie i uczciwie. Czułem się wśród nich dobrze, spotykałem się nie tylko z tolerancją, ale też ze zrozumieniem i daleko idącą pomocą.
I tylko dzięki tym ludziom mogłem wykonać prezentowane obecnie zdjęcia. Żałuję, że wykonałem ich tak niewiele. Cieszę się jednak, że udało mi się ocalić od zapomnienia choć małą cząstkę tamtej rzeczywistości, choć kilka wizerunków ludzi, którzy mogą być symbolami kaszubskiego etosu. Większości bohaterów moich zdjęć nie ma już wśród nas – prawa przemijania są nieubłagane. Zbiór niniejszy dedykuję zatem ich rodzinom i przyjaciołom; w szczególności mam tu na myśli kaszubskie dzieci, ówczesne i teraźniejsze. Były one moimi najwdzięczniejszymi modelami – i żywym dowodem na fakt, że przemijaniu towarzyszy kontynuacja. Niechaj ich nigdy nie opuszcza duma ze swoich przodków.
Erazm Wojciech Felcyn
Więcej fotografii można zobaczyć na stronie muzeum etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich
Organizatorami wystawy są Muzeum – Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich we Wdzydzach Kiszewskich, wójt gminy Chmielno oraz Gminny Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji w Chmielnie